কয়াকুছিৰ
এটা বদনাম আছে
l ছফি আহমেদ
কয়াকুছিৰ এটা বদনাম আছে
বদনামটো বহু পূৰণি
বজাৰখনে বহু বছৰ ধৰি এটা
নিলাজ জীৱন যাপন কৰি আছে,
দীর্ঘদিন ধৰি ক্লেদময় হৈ আছে বজাৰখন।
ইয়াৰ দোকানবোৰত নিত্য বিক্রী হয়
মাখি পৰা জিলেপিবোৰ আৰু
‘বাছাৰি ঘৰবোৰ’ত বহে জুৱাৰ মেলা।
বজাৰখনত খোজকাঢ়িবলৈও ভয় লাগে,
খোজকাঢ়িলেই কেঁচা বোকাৰ ভেকেটা গোন্ধবোৰে চিঞৰি উঠে পৈচাশিক আনন্দত;
অথবা কাতিমহীয়া কুকুৰবোৰে সুবিধা পালেই কামুৰি দিয়ে সৃষ্টিশীলতাক।
বজাৰখনে দুর্নামৰ বোজাটো কঢ়িয়াই আছে দীর্ঘদিন ধৰি!
বহু বছৰ ধৰি এটা নিলাজ জীৱন
যাপন কৰি আছে বজাৰখনে;
সন্ধিয়া হ’লেই এন্ধাৰহঁতে পনীয়াৰে
মিতিৰালী পাতি
দেনা-পাওনাৰ হিচাপ কৰে সহস্রবাৰ।
বদনামটো আজিৰ নহয়, ইয়াৰ কচাইখানাত
প্রত্যহ বিক্রী হয়
একো একোটা ভগ্ন হৃদয়ৰ
টুকুৰা;
নিৰস বিল্ডিংবোৰেও
বুজি নাপায় সাহিত্যৰ
ভাষা,
বজাৰখনৰ দুখ তাতেই।
হে সুধীসকল!
তথাপিও আপুনি এপাক
আহিবচোন,
কয়াকুছিৰ বদনামকে
চাবলৈ।
আহোঁতে কিন্তু লেংমৰা
নীতিবোৰক
বাহিৰতে থৈ আহিব,
নহ’লেচোন কয়াকুছিৰ
বদনামে
বদনামী কৰি তুলিব
আপোনাৰ নীতিবোৰকো!
সেয়ে আহোঁতে আপোনাৰ
লেতেৰা পোচাকযোৰো
ভালকৈ ধুই-পখালি
আহিব।
দেখিব, কয়াকুছিত
আপুনি সকলো পাব,
আনন্দ, বেদনা,
সুখানুভৱ, আর্তনাদ, ধোঁৱা, জুই, সেউজীয়া ইত্যাদি, সকলো...। |